TEK YOL: DEĞER EKSENLİ SEVGİ TOPLUMU
Toplumsal sermayenin kaynağı olan manevi değerlere sahip insanı, yani ‘iyi insan’ı tarih sahnesine çağırmak zamanıdır. ‘İyi insan’ın tanımı bütün öğretilerde neredeyse aynıdır. Fakat, konumuz Türkiye toplumu olunca ahlakın ve maneviyatın beslendiği yegane kaynak olan ‘İslam’ın’ iyi insanı öne çıkmaktadır. Öyleyse işimiz ‘İslam’ın iyi insanı’nı toplumda öne çıkartmak ve hakim kılmaktır.
İslâm’ın ‘iyi insan’ı: Salihler
İslam’ın ‘iyi insanı’, ‘salihler’dir. Peygamberimizin (s.a.s.) tanımı ile ‘elinden, dilinden herkesin emin olduğu kimse”dir. Mü’minun Suresi, iyi insanın özelliklerini adeta toplanmıştır.(Mü’minun 1-5; 8-9). “Mü’minler felaha(kurtuluşa) ulaştı. Ki onlar; Namazlarında saygılıdırlar, boş şeylerden yüz çevirirler (Furkan,72) , Zekatı verirler (Bakara,83), Namuslarını korurlar (Nur,2), Emanetlere özen gösterirler, Ahitlerine sadıktırlar, Takva sahibidirler.
Allah’ın emir ve sınırlarının “güzel ahlak” olduğu hatırlanırsa, iyi insanlar, (salihler) toplumun sigortasıdır, denebilir. Bunların yanı sıra “insanlara güzel söz söylemek”(Bakara,83), “Kötülüğü bile iyilikle bertaraf etmek”(Fussulet,33) gibi hasletler de ‘iyi insan’ın özellikleri olarak sayılmaktadır. Kur’an’da iyi insanlara(Salihlere) o kadar önem verilir ki islam olmayıp, ehl-i kitaptan dahi olsalar böyleleri övülürler(Ali İmran, 114). Hz. İbrahim’in çocukları için duası da anlamlıdır: “Rabbim, bana Salihlerden(iyi insanlardan) bir çocuk bağışla.”(Saffat,100).
Toplumsal sermayesi, yani maneviyatı sağlam fert ve dolayısı ile toplumlar da müjdelenir: Yararlı iş yapan (salih amel işleyen) iyi insanlar(salihler) için Kur’an’da; ‘bu dünya hayatında’, “güzel bir gelecek ve mutluluk”(Ra’d,19) vaat edilmekte, “güzel bir hayat yaşatacağız ve yaptıklarının en güzeli ile ödüllendireceğiz”(Nahl, 297) denilmekte, “Güzel; bol rızık verileceği”(Sebe’,4; Hacc, 50) belirtilmektedir. Ahiretteki ödülü de ayrıca verilecektir.(Taha, 75-76) Nitekim düşünürlerin de ulaştığı nokta bu değil miydi? ‘Toplumsal Sermayesi sağlam olan toplumlar kalkınırlar!..
İyilerin hakim olduğu topluluklar, ‘iyi toplum’(kavm-i salih) olur (Maide,84;Yusuf,9). En azından aramızda ‘hayırlı bir topluluk bulunması’ emredilmiştir.(A’râf 164-165). İşte peygamberlerin duası, Kur’an’ın isteği budur: İyi insan ve iyi toplum.
Bu hayrın güzel bir sonucu daha vardır: “İnanan ve Salih amel işleyenler(iyi ve yararlı işler yapanlar var ya)Rahman onlara (yönelik) bir sevgi yaratacak”(Taha,114; Mücadele,11). “…Birbirinizi sevmedikçe gerçekten iman etmiş olmazsınız!” peygamber buyruğu, müminleri bir ‘sevgi toplumu’ olmaya çağırmaktadır.
Maneviyatın inşa edeceği bir sevgi toplumu
İslam toplumu kardeşliğe dayanan bir ‘Sevgi Toplumu’, İslam medeniyeti de bir sevgi medeniyetidir. Allah için birbirini seven ve hayırlı işlerinde destekleyenlerin toplumu. O sevgi, hayrın, merhametin, barışın, güvenin ve refahın kaynağıdır. O sevgi, milletin ana sermayesidir.
Kopan kalpleri bağlayan ilmek bu sevgidir. Kültürün gıdası, yabancılaşmanın ilacı bu manevi bağdır. İnanıyoruz ki, Devlet başkanından sade vatandaşına kadar kültür dünyamızın bu manevi ikliminde doğacak Sevgi Toplumu, insanlığın yeniden umudu olacaktır.
Bir yanıt yazın