BELKİ ANLAYAN OLUR
Osman ARSLAN
Belki bir yağmur yağar,
Ayağa kalkar yıkılmış otlar,
Çiçeği domur domur bir ağaç,
Kırar kollarını,
Yağmursuzluğa.
Belki bir güneş doğar,
Işır yanakları gül bebeklerin,
Gözleri yüzyılı süzmüş bir insan
Kapar gözlerini,
Işıksızlığa.
Belki bir rüzgar eser,
Kalkar omzundan şalı annenin,
Tırnağı taşı kırmış bir ay kız,
Tutar nefesini,
Korkusuzluğa.
Belki dolunay çıkar,
Kabarır damarı tüm denizlerin,
Duvarı falezlenmiş yürekler,
Yıkar tortusunu,
Duygusuzluğa.
Belki bir şafak atar,
Ak iplik karadan ayrılıverir,
Kuşlarla seheri yaşamış aşık,
Açar gözlerini,
Uykusuzluğa.
Bindokuzyüzdoksansekizekimondokuz
Bir cevap yazın