Bir sonbahar sonuydu; gözüme ilk fer düştü,

Karanlık bir limanda dizime sefer düştü,

Avucuma gözümün bebeği cevher düştü;

Sermedî lütuflardan kerem budur dediler,

Soframızdan eksilen dirhem budur dediler.

Ben de selam topladım her gülen dost yüzünden,

Yüreğim sebil oldu hep giren dost yüzünden,

Heves almak istedim bir gülen dost yüzünden,

Nice dost bellediğim, maskeli yılan çıktı,

İçim dışım bir diyen, pir ve pür plan çıktı,

Hürriyet istediğim asırlık klan çıktı,

Hakikat elçileri hep falan filan çıktı.

Vahaların ardında dizlerim naçar düştü,

Gönlüm de bir zamanlar seraba düçar düştü,

Sevgiler belalandı başıma hep çar düştü,

Kir atlası dünyanın elemi beni buldu,

Bu en mağdur milletin alemi beni buldu,

Topladığım düşleri tırtıkladı martılar,

Ne kabardı şu göğsüm, ne kandırdı artılar,

Veremez vektörümü; yönsüz bütün tartılar,

Bu deryadan kıyıya pusula bulan çıktı,

Hep kaos denizinden hazine çalan çıktı,

Emanetti güllerim, teslimde talan çıktı,

Sadakat yeminleri sonunda yalan çıktı.

Dillerim de yanıldı zalimi över düştü,

Yüreğimi yutkunan huzura mihver, düştü,

Ne zaman ki önüme mührüyle Ömer düştü,

Firak ile elemli gönül gözü ben oldum,

Hira’daki hak özün kara gözü ben oldum,

Ehl-i dil’e ağlayan dinin gözü ben oldum,

İstedim iksir olmak kanayan her yüreğe,

Koşturdum tutmak için Hakka çeken küreğe,

Gülistana ateşte canlı yakılan çıktı,

Belki de kem nazarla kötü bakılan çıktı,

İplerin arasında Hakka takılan çıktı,

Raksederken cezbeler O na çakılan çıktı.

Her doluşta gözümden elime küller düştü.