Ben Seni Kara Kara Sevdalarla Sevmişim – Şiir

BEN SENİ KARA KARA SEVDALARLA SEVMİŞİM

Osman ARSLAN

Kömür gözlüm

Ben seni kara kara sevdalarla sevmişim

Ateşin ağaca vurması var ya

Öyle deli deli tutuşarak sevmişim

Dumanın ateşi sarması gibi

Gözlerimde tüte tüte sönmüşüm

Alev gibi

Kömür gibi

Kor gibi

Ben seni yangın gibi sevmişim

Mühür gözlüm

Ben seni kalu bela evveli

Sonu ölüm yazgı-yemin sevmişim

Bağlandığım imza nikahındaki değil

Raptolduğum

Zaptolduğum

Yüreğimde gözlerinin mührüdür

Ciğerimde duran can nefesindir…

Ben seni ölesiye, ölesiye sevmişim

Kadir gözlüm

Ben seni ten ötesi tutkuyla

Yürek hummasına durup da sevmişim

Aşkın adını kaldırdı adın

Hayatın anlamı oldu hatrın

Hava gibi su gibi

Ateş ve toprak gibi

Varlık imkanıma beşinci sebep

Hayat ateşim

Ruh edinip sevmişim

Ben seni aşk ötesi sevmişim

Nehir gözlüm

Ben seni hırçın deli gibi çağlayan

Sular gibi sevmişim

Başını taşlara vuran karsuyu gibi

Öyle duru tertemiz

Öyle candan coşkulu

Gözlerinin denizine dolmuşum

Islanmak balık için söz müdür

Ben seni sırılsıklam, sırılsıklam sevmişim…

Çölün su

Dağın kar

Yarin yar

Hasretiyle sevmişim.

Ben seni yangın gibi

Kara kara sevdalarla sevmişim

Ben seni aşk ötesi sırılsıklam sevmişim.

Ben seni ölesiye, ölesiye sevmişim.

İkibinyedionaltıkasım/Ankara