SEN DE BİL BENİ CANAN

SEN DE BİL BENİ CANAN

Aşkın adına yandım ört közümü ey canan,

Üstüme küller attın aç gözümü ey canan.

Sana bir aşk büyüsü yapsın diye cadılar,

Kazanına odun ettim bedenimi ey canan.

Tütsü yapıp sonra yakınca aşk ateşimle,

Rüzgarlara verdi can közlerimi ey canan.

Uçup da türabına inene kadar gökten,

Külletmedim senin’çin üzerimi ey canan.

Şimdi ateş diyerek kaçma yanarım sanıp,

Senden çıktı bu kor, seni üzer mi canan?

Dudağın kor, kalbin kor, bedenin kor, gözün kor,

Ruhumda yanıyorlar; bende bil seni canan.

Bir tenhada sunduğum yağmurları içine,

Kabul ettiğin zaman sende bil beni canan.

Ne zaman ki kalbinin kütüğünden düşerim,

Silsinler kütüğümü, sen de sil beni canan.

18/06/2012 ANKARA